De reünie, de jaarlijkse herdenking van de oorlogsslachtoffers en de overledenen van het afgelopen seizoen, werd afgelopen zondag goed bezocht. Tijdens de herdenking sprak voorzitter Stan Beelen de volgende speech uit waarin hij een link legt naar de start van de diversity week :
Geachte aanwezigen, beste Kampongers, Van harte welkom op de jaarlijkse Kampongreünie.
Dit jaar is het precies 25 jaar geleden dat burgemeester Patijn in Amsterdam in de Amsterdam Arena het startschot gaf voor de Gay Games in 1998. Het evenement trok 14.000 deelnemers uit 68 landen naar Amsterdam waar zij een week lang konden genieten van sport, feesten en vrijheid. Ter gelegenheid van de opening van Gay Games vond ook de eerste Canal Pride plaats.
Dit jaar zond de NPO tijdens Pride Amsterdam een documentaire uit waarin de Engelse journalist en schrijver Stephen Fry het indrukwekkende verhaal vertelt van twee Nederlandse lhbtq-verzetshelden: de musicante Frieda Belinfante en de beeldend kunstenaar Willem Arondeus. Frieda en Willem maakten deel uit van de groep verzetstrijders die de aanslag heeft gepleegd op het bevolkingsregister in Amsterdam. Willem wordt opgepakt en gefusilleerd door de Duitsers. Bij zijn executie waren zijn laatste woorden: “homofielen zijn geen lafaards”. Frieda weet aan de Duitsers te ontkomen door zich, ironisch genoeg, als man te verkleden. Willem wordt na de oorlog minder geëerd als verzetsheld dan andere deelnemers aan de aanslag vanwege zijn openlijke homofilie.
In een oorlog betekent veiligheid dat je je niet bedreigd voelt door kogels, bommen en granaten. In de lange periode van vrede waarin wij hier gelukkig al erg lang leven en waar we erg dankbaar voor mogen zijn, heeft het begrip veiligheid ook een andere betekenis gekregen. Mensen willen zich ook psychologisch en sociaal veilig voelen. Voor Kampong betekent dat dat we willen dat er sprake is van een veilig sportklimaat. Dat er afspraken zijn en dat we waarden uitdragen die maken dat al onze leden zich op Kampong op hun gemak voelen en hun mentale en fysieke gezondheid niet in het gedrang komt. Aan het tot stand brengen en in stand houden van een veilig sportklimaat binnen Kampong moeten alle geledingen van de club meewerken: de besturen, de coaches en trainers, de ouders, de vrijwilligers en, last but not least, alle leden zelf. Wij zijn daar met z’n allen verantwoordelijk voor. Niemand mag niet meedoen. We moeten dit samen doen, met de nadruk op samen.
Daarom is het zo belangrijk dat we bij gelegenheden als deze de verbinding laten zien die maakt dat Kampong al zo lang zo’n prachtige club is.
Het is ongelooflijk jammer en verdrietig dat ons dit jaar enkele ereleden zijn ontvallen die zoveel voor Kampong betekend hebben, die gezien konden worden als de cultuurdragers van de club. We zullen het zonder hen moeten doen, maar we zijn het aan hen verplicht om in hun geest Kampong een plek te laten zijn waar iedereen, ongeacht godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, handicap of seksuele gerichtheid, zich thuis voelt.
Laten we in stilte de afgelopen jaar overleden leden herdenken: Huub van de Pavert, Willem F. Cornelis, Naud Naeff, Fenneke Schutte, Bernard van der Werff, Hans van Ginkel en Anne Stoker